Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
- są to produkty noszące widoczne ślady wykorzystania współczesnych metod i narzędzi przy ich wytwarzaniu, np. w przypadku strojów, widoczne są szwy maszynowe.
Standard łączony
- są to produkty noszące widoczne ślady zastosowania zarówno dawnych jak i współczesnych metod i narzędzi przy ich wytwarzaniu, np. w przypadku strojów, szwy nośne wykonane są za pomocą maszyny do szycia, a wykończenia, za pomocą szycia ręcznego.
Standard ręczny
- są to produkty noszące widoczne ślady zastosowania wyłącznie dawnych metod i narzędzi przy ich wytwarzaniu, np. w przypadku strojów, wszystkie szwy wykonywane są ręcznie.
*UWAGA. Zawsze korzystamy z wysokiej jakości materiałów tworząc nasze produkty - powyższe standardy wykonania nie mają związku z zastosowanym materiałem.
Jednym z elementów stroju noszonego przez zamężne kobiety w okresie średniowiecza była podwika. Obok nałęczek lub innego typu białych chust, w damskiej modzie Wieków Średnich nie mogło zabraknąć elementu zakrywającego szyję.
W przeszłości wykonywano ją w różnym rozmiarze, dopasowując do indywidualnych potrzeb. Do produkcji najczęściej wykorzystywano białe płótno (len lub jedwab). Istniały różne sposoby mocowania podwiczki. Można było zawiązać jej krawędzie na czubku głowy i przysłonić drugą chustą lub czepcem, albo przymocować ją za pomocą szpilek do filetu lub od spodu chusty wierzchniej, np. kruselera.
Przygotowana przez nas podwika zasłania szyję i boki twarzy, uwydatnia za to piękny damski owal twarzy oraz kształtne policzki. Można ją zakładać również na brodę i dodać nieco tajemniczości do całego stroju.
Mocuje się ją za pomocą szpilek do filetu lub chusty wierzchniej. Kształtem przypomina półokrąg, dzięki czemu zasłoni przód sukni lub dekolt cnotliwej niewiasty.
Naturalny materiał, z którego wykonujemy średniowieczne nakrycia głowy
Do szycia podwiczki używamy białego lnu. Istnieje jednak możliwość zastąpienia tego materiału jedwabiem. Jeżeli potrzebujesz właśnie takiej opcji - skontaktuj się z nami, a my szybko wycenimy takie zamówienie.
Wymiary podwiki:
Czy podwiki można nosić w każdym okresie historycznym?
Podwika znana była już we wczesnym średniowieczu. W okresie tym niestosownym było noszenie przez mężatki odsłoniętych włosów. Na przełomie XIV i XV w. w Europie zaczęła przybierać formę wąskiego paska, umieszczonego pod brodą.
W Polsce natomiast noszoną ją w podstawowej wersji aż do połowy XVII w.
Źródła dla średniowiecznych okryć szyi
Najbardziej popularnym przykładem podwiki, ale w bardzo rozbudowanej wersji (oplatającej nie tylko szyję i podbródek, ale i całą głowę), jest ta noszona przez kobietę na obrazie Roberta Campina z 1435 r.
Podwiki widoczne są także na nagrobkach nadobnych pań, w tym m.in. na płycie Margaret, Lady Camoys, który znajduje się w Kościele św. Józefa w Trotton. To upamiętnienie pochodzi z początku XIV w.
Na źródłach, szczególnie z końca XV w., znaleźć można damy noszące podwiki wraz z kruserelami lub posiadające duże podwiczki, wykończone charakterystyczną falbanką. Przykładem takiego wizerunku średniowiecznej kobiety przedstawiono na obrazie Stefana Lochnera z 1445 r. (Presentation of Christ in the Temple) oraz obrazie Roberta Campin z 1420-1430 r. (The Betrothal of the Virgin).